أَلَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ

آيا نديدی چگونه خداوند «كلمه طيبه» (و گفتار پاكيزه) را به درخت پاكيزه‏ای تشبيه كرده كه ريشه آن (در زمين) ثابت، و شاخه آن در آسمان است؟!

Have you not considered how Allah presents an example, [making] a good word like a good tree, whose root is firmly fixed and its branches [high] in the sky?