يَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَلَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ وَهَمُّواْ بِمَا لَمْ يَنَالُواْ وَمَا نَقَمُواْ إِلاَّ أَنْ أَغْنَاهُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ فَإِن يَتُوبُواْ يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ وَإِن يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُمْ فِي الأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَلاَ نَصِيرٍ

به خدا سوگند می‏خورند كه (در غياب پيامبر، سخنان نادرست) نگفته‏اند؛ در حالی كه قطعاً سخنان كفرآميز گفته‏اند؛ و پس از اسلام‏آوردنشان، كافر شده‏اند؛ و تصميم (به كار خطرناكی) گرفتند، كه به آن نرسيدند. آنها فقط از اين انتقام می‏گيرند كه خداوند و رسولش، آنان را به فضل (و كرم) خود، بی‏نياز ساختند! (با اين حال،) اگر توبه كنند، برای آنها بهتر است؛ و اگر روی گردانند، خداوند آنها را در دنيا و آخرت، به مجازات دردناكی كيفر خواهد داد؛ و در سراسر زمين، نه ولىّ و حامی دارند، و نه ياوری!

They swear by Allah that they did not say [anything against the Prophet] while they had said the word of disbelief and disbelieved after their [pretense of] Islam and planned that which they were not to attain. And they were not resentful except [for the