وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ

شايسته نيست مؤمنان همگی (بسوی ميدان جهاد) كوچ كنند؛ چرا از هر گروهی از آنان، طايفه‏ای كوچ نمی‏كند (و طايفه‏ای در مدينه بماند)، تا در دين (و معارف و احكام اسلام) آگاهی يابند و به هنگام بازگشت بسوی قوم خود، آنها را بيم دهند؟! شايد (از مخالفت فرمان پروردگار) بترسند، و خودداری كنند!

And it is not for the believers to go forth [to battle] all at once. For there should separate from every division of them a group [remaining] to obtain understanding in the religion and warn their people when they return to them that they might be cautio