قُلْ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَخُفْيَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ

بگو: «چه كسی شما را از تاريكيهای خشكی و دريا رهايی می‏بخشد؟ در حالی كه او را با حالت تضرع (و آشكارا) و در پنهانی می‏خوانيد؛ (و می‏گوييد:) اگر از اين (خطرات و ظلمتها) ما را رهايی می‏بخشد، از شكرگزاران خواهيم بود.»

Say, "Who rescues you from the darknesses of the land and sea [when] you call upon Him imploring [aloud] and privately, 'If He should save us from this [crisis], we will surely be among the thankful.' "