لاَ يُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الأَيْمَانَ فَكَفَّارَتُهُ إِطْعَامُ عَشَرَةِ مَسَاكِينَ مِنْ أَوْسَطِ مَا تُطْعِمُونَ أَهْلِيكُمْ أَوْ كِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ ذَلِكَ كَفَّارَةُ أَيْمَانِكُمْ إِذَا حَلَفْتُمْ وَاحْفَظُواْ أَيْمَانَكُمْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

خداوند شما را بخاطر سوگندهای بيهوده (و خالی از اراده،) مؤاخذه نمی‏كند؛ ولی در برابر سوگندهايی كه (از روی اراده) محكم كرده‏ايد، مؤاخذه می‏نمايد. كفاره اين‏گونه قسمها، اطعام ده نفر مستمند، از غذاهای معمولی است كه به خانواده خود می‏دهيد؛ يا لباس پوشاندن بر آن ده نفر؛ و يا آزاد كردن يك برده؛ و كسی كه هيچ كدام از اينها را نيابد، سه روز روزه می‏گيرد؛ اين، كفاره سوگندهای شماست به هنگامی كه سوگند ياد می‏كنيد (و مخالفت می‏نماييد). و سوگندهای خود را حفظ كنيد (و نشكنيد!) خداوند آيات خود را اين چنين برای شما بيان می‏كند، شايد شكر او را بجا آوريد!

Allah will not impose blame upon you for what is meaningless in your oaths, but He will impose blame upon you for [breaking] what you intended of oaths. So its expiation is the feeding of ten needy people from the average of that which you feed your [own]