وَمَن يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا

و كسی كه خطا يا گناهی مرتكب شود، سپس بيگناهی را متهم سازد، بار بهتان و گناهِ آشكاری بر دوش گرفته است.

But whoever earns an offense or a sin and then blames it on an innocent [person] has taken upon himself a slander and manifest sin.