وَلَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فَضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ

اگر (تمكّن كفّار از مواهب مادی) سبب نمی‏شد كه همه مردم امت واحد (گمراهی) شوند، ما برای كسانی كه به (خداوند) رحمان كافر می‏شدند خانه‏هايی قرار می‏داديم با سقفهايی از نقره و نردبانهايی كه از آن بالا روند،

And if it were not that the people would become one community [of disbelievers], We would have made for those who disbelieve in the Most Merciful - for their houses - ceilings and stairways of silver upon which to mount