وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ

سخنشان تنها اين بود كه: «پروردگارا! گناهان ما را ببخش! و از تندرويهای ما در كارها، چشم‏پوشی كن! قدمهای ما را استوار بدار! و ما را بر جمعيّت كافران، پيروز گردان!

And their words were not but that they said, "Our Lord, forgive us our sins and the excess [committed] in our affairs and plant firmly our feet and give us victory over the disbelieving people."