وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ

هنگامی كه انسان را زيانی رسد، پروردگار خود را می‏خواند و بسوی او باز می گردد؛ امّا هنگامی كه نعمتی از خود به او عطا كند، آنچه را به خاطر آن قبلاً خدا را می خواند از ياد می‏برد و برای خداوند همتايانی قرارمی‏دهد تا مردم را از راه او منحرف سازد؛ بگو: «چند روزی از كفرت بهره‏گير كه از دوزخيانی!»

And when adversity touches man, he calls upon his Lord, turning to Him [alone]; then when He bestows on him a favor from Himself, he forgets Him whom he called upon before, and he attributes to Allah equals to mislead [people] from His way. Say, "Enjoy yo