فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ

هنگامی كه انسان را زيانی رسد، ما را (برای حلّ مشكلش) می‏خواند؛ سپس هنگامی كه از جانب خود به او نعمتی دهيم، می‏گويد: «اين نعمت را بخاطر كاردانی خودم به من داده‏اند»؛ ولی اين وسيله آزمايش (آنها) است، امّا بيشترشان نمی‏دانند.

And when adversity touches man, he calls upon Us; then when We bestow on him a favor from Us, he says, "I have only been given it because of [my] knowledge." Rather, it is a trial, but most of them do not know.