وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ

هنگامی كه خداوند به يگانگی ياد می‏شود، دلهای كسانی كه به آخرت ايمان ندارند مشمئزّ (و متنفّر) می‏گردد؛ امّا هنگامی كه از معبودهای ديگر ياد می‏شود، آنان خوشحال می‏شوند.

And when Allah is mentioned alone, the hearts of those who do not believe in the Hereafter shrink with aversion, but when those [worshipped] other than Him are mentioned, immediately they rejoice.