وَلَوْ دُخِلَتْ عَلَيْهِم مِّنْ أَقْطَارِهَا ثُمَّ سُئِلُوا الْفِتْنَةَ لَآتَوْهَا وَمَا تَلَبَّثُوا بِهَا إِلَّا يَسِيرًا

آنها چنان بودند كه اگر دشمنان از اطراف مدينه بر آنان وارد می‏شدند و پيشنهاد بازگشت به سوی شرك به آنان می‏كردند می‏پذيرفتند، و جز مدّت كمی (برای انتخاب اين راه) درنگ نمی‏كردند!

And if they had been entered upon from all its [surrounding] regions and fitnah had been demanded of them, they would have done it and not hesitated over it except briefly.