تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ

پهلوهايشان از بسترها در دل شب دور می‏شود (و بپا می‏خيزند و رو به درگاه خدا می آورند) و پروردگار خود را با بيم و اميد می‏خوانند، و از آنچه به آنان روزی داده‏ايم انفاق می‏كنند!

They arise from [their] beds; they supplicate their Lord in fear and aspiration, and from what We have provided them, they spend.