وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ

و ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارش كرديم؛ مادرش او را با ناتوانی روی ناتوانی حمل كرد (به هنگام بارداری هر روز رنج و ناراحتی تازه‏ای را متحمّل می‏شد)، و دوران شيرخوارگی او در دو سال پايان می‏يابد؛ (آری به او توصيه كردم) كه برای من و برای پدر و مادرت شكر بجا آور كه بازگشت (همه شما)به سوی من است!

And We have enjoined upon man [care] for his parents. His mother carried him, [increasing her] in weakness upon weakness, and his weaning is in two years. Be grateful to Me and to your parents; to Me is the [final] destination.