وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيِهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الفَسَادَ

(نشانه آن، اين است كه) هنگامی كه روی برمی‏گردانند (و از نزد تو خارج می‏شوند)، در راه فساد در زمين، كوشش می‏كنند، و زراعتها و چهارپايان را نابود می‏سازند؛ (با اينكه می‏دانند) خدا فساد را دوست نمی‏دارد.

And when he goes away, he strives throughout the land to cause corruption therein and destroy crops and animals. And Allah does not like corruption.