قَالُوا سُبْحَانَكَ مَا كَانَ يَنبَغِي لَنَا أَن نَّتَّخِذَ مِن دُونِكَ مِنْ أَوْلِيَاءَ وَلَكِن مَّتَّعْتَهُمْ وَآبَاءَهُمْ حَتَّى نَسُوا الذِّكْرَ وَكَانُوا قَوْمًا بُورًا

(در پاسخ) می‏گويند: «منزّهی تو! برای ما شايسته نبود كه غير از تو اوليايی برگزينيم، ولی آنان و پدرانشان را از نعمتها برخوردار نمودی تا اينكه (به جای شكر نعمت) ياد تو را فراموش كردند و تباه و هلاك شدند.»

They will say, "Exalted are You! It was not for us to take besides You any allies. But You provided comforts for them and their fathers until they forgot the message and became a people ruined."