لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَيْرًا وَقَالُوا هَذَا إِفْكٌ مُّبِينٌ

چرا هنگامی كه اين (تهمت) را شنيديد، مردان و زنان با ايمان نسبت به خود (و كسی كه همچون خود آنها بود) گمان خير نبردند و نگفتند اين دروغی بزرگ و آشكار است؟!

Why, when you heard it, did not the believing men and believing women think good of one another and say, "This is an obvious falsehood"?