أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَكِن تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ

آيا آنان در زمين سير نكردند، تا دلهايی داشته باشند كه حقيقت را با آن درك كنند؛ يا گوشهای شنوايی كه با آن (ندای حق را) بشنوند؟! چرا كه چشمهای ظاهر نابينا نمی‏شود، بلكه دلهايی كه در سينه‏هاست كور می‏شود.

So have they not traveled through the earth and have hearts by which to reason and ears by which to hear? For indeed, it is not eyes that are blinded, but blinded are the hearts which are within the breasts.