فَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَّشِيدٍ

چه بسيار شهرها و آباديهايی كه آنها را نابود و هلاك كرديم در حالی كه (مردمش) ستمگر بودند، بگونه‏ای كه بر سقفهای خود فروريخت! (نخست سقفها ويران گشت؛ و بعد ديوارها بر روی سقفها!) و چه بسيار چاه پر آب كه بی‏صاحب ماند؛ و چه بسيار قصرهای محكم و مرتفع!

And how many a city did We destroy while it was committing wrong - so it is [now] fallen into ruin - and [how many] an abandoned well and [how many] a lofty palace.