الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ

همانها كه چون نام خدا برده می‏شود، دلهايشان پر از خوف (پروردگار) می‏گردد؛ و شكيبايان در برابر مصيبتهايی كه به آنان می‏رسد؛ و آنها كه نماز را برپا می‏دارند، و از آنچه به آنان روزی داده‏ايم انفاق می‏كنند.

Who, when Allah is mentioned, their hearts are fearful, and [to] the patient over what has afflicted them, and the establishers of prayer and those who spend from what We have provided them.