مَّثَلُ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَى شَيْءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلاَلُ الْبَعِيدُ

اعمال كسانی كه به پروردگارشان كافر شدند، همچون خاكستری است در برابر تندباد در يك روز طوفانی! آنها توانايی ندارند كمترين چيزی از آنچه را انجام داده‏اند، به دست آورند؛ و اين همان گمراهی دور و دراز است!

The example of those who disbelieve in their Lord is [that] their deeds are like ashes which the wind blows forcefully on a stormy day; they are unable [to keep] from what they earned a [single] thing. That is what is extreme error.