وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ

و آن زن كه يوسف در خانه او بود، از او تمنّای كامجويی كرد؛ درها را بست و گفت: «بيا (بسوی آنچه برای تو مهياست!)» (يوسف) گفت: «پناه می‏برم به خدا! او [= عزيز مصر] صاحب نعمت من است؛ مقام مرا گرامی داشته؛ (آيا ممكن است به او ظلم و خيانت كنم؟!) مسلّماً ظالمان رستگار نمی‏شوند!»

And she, in whose house he was, sought to seduce him. She closed the doors and said, "Come, you." He said, "[I seek] the refuge of Allah. Indeed, he is my master, who has made good my residence. Indeed, wrongdoers will not succeed."