أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَى ثُمَّ يَعُودُونَ لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَيَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَإِذَا جَاؤُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ وَيَقُولُونَ فِي أَنفُسِهِمْ لَوْلَا يُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِيرُ

آيا نديدی كسانی را كه از نجوا [= سخنان درگوشی‏] نهی شدند، سپس به كاری كه از آن نهی شده بودند بازمی‏گردند و برای انجام گناه و تعدّی و نافرمانی رسول خدا به نجوا می‏پردازند و هنگامی كه نزد تو می‏آيند تو را تحيّتی (و خوشامدی) می‏گويند كه خدا به تو نگفته است، و در دل می‏گويند: «چرا خداوند ما را بخاطر گفته‏هايمان عذاب نمی‏كند؟!» جهنم برای آنان كافی است، وارد آن می‏شوند، و چه بد فرجامی است!

Have you not considered those who were forbidden from private conversation, then they return to that which they were forbidden and converse among themselves about sin and aggression and disobedience to the Messenger? And when they come to you, they greet