مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ اللّهِ وَلاَ يَرْغَبُواْ بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ لاَ يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلاَ نَصَبٌ وَلاَ مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَطَؤُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلاَ يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلاً إِلاَّ كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

سزاوار نيست كه اهل مدينه، و باديه‏نشينانی كه اطراف آنها هستند، از رسول خدا تخلّف جويند؛ و برای حفظ جان خويش، از جان او چشم بپوشند! اين بخاطر آن است كه هيچ تشنگی و خستگی، و گرسنگی در راه خدا به آنها نمی‏رسد و هيچ گامی كه موجب خشم كافران می‏شود برنمی‏دارند، و ضربه‏ای از دشمن نمی‏خورند، مگر اينكه به خاطر آن، عمل صالحی برای آنها نوشته می‏شود؛ زيرا خداوند پاداش نيكوكاران را تباه نمی‏كند!

It was not [proper] for the people of Madinah and those surrounding them of the bedouins that they remain behind after [the departure of] the Messenger of Allah or that they prefer themselves over his self. That is because they are not afflicted by thirst