إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلاً وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي وَتُبْرِىءُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوتَى بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ

(به خاطر بياور) هنگامی را كه خداوند به عيسی بن مريم گفت: «ياد كن نعمتی را كه به تو و مادرت بخشيدم! زمانی كه تو را با» روح القدس «تقويت كردم؛ كه در گاهواره و به هنگام بزرگی، با مردم سخن می‏گفتی؛ و هنگامی كه كتاب و حكمت و تورات و انجيل را به تو آموختم؛ و هنگامی كه به فرمان من، از گل چيزی بصورت پرنده می‏ساختی، و در آن می‏دميدی، و به فرمان من، پرنده‏ای می‏شد؛ و كور مادرزاد، و مبتلا به بيماری پيسی را به فرمان من، شفا می‏دادی؛ و مردگان را (نيز) به فرمان من زنده می‏كردی؛ و هنگامی كه بنی اسرائيل را از آسيب رساندن به تو، بازداشتم؛ در آن موقع كه دلايل روشن برای آنها آوردی، ولی جمعی از كافران آنها گفتند: اينها جز سحر آشكار نيست!»

[The Day] when Allah will say, "O Jesus, Son of Mary, remember My favor upon you and upon your mother when I supported you with the Pure Spirit and you spoke to the people in the cradle and in maturity; and [remember] when I taught you writing and wisdom