وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نَّصْبِرَ عَلَىَ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَى بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُواْ مِصْراً فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَآؤُوْاْ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُواْ يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذَلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعْتَدُونَ

و (نيز به خاطر بياوريد) زمانی را كه گفتيد: «ای موسی! هرگز حاضر نيستيم به يك نوع غذا اكتفا كنيم! از خدای خود بخواه كه از آنچه زمين می‏روياند، از سبزيجات و خيار و سير و عدس و پيازش، برای ما فراهم سازد.» موسی گفت: «آيا غذای پست‏تر را به جای غذای بهتر انتخاب می‏كنيد؟! (اكنون كه چنين است، بكوشيد از اين بيابان) در شهری فرود آئيد؛ زيرا هر چه خواستيد، در آنجا برای شما هست.» و (مهر) ذلت و نياز، بر پيشانی آنها زده شد؛ و باز گرفتار خشم خدائی شدند ؛ چرا كه آنان نسبت به آيات الهی، كفر می‏ورزيدند؛ و پيامبران را به ناحق می‏كشتند. اينها به خاطر آن بود كه گناهكار و متجاوز بودند.

And [recall] when you said, "O Moses, we can never endure one [kind of] food. So call upon your Lord to bring forth for us from the earth its green herbs and its cucumbers and its garlic and its lentils and its onions." [Moses] said, "Would you exchange w